همگرایی اقتصادی در منطقه آسیای جنوب غربی

پدیده جهانی شدن، تحولات سریع و عمیق در ساختار مناسبات جهانی و شکل گیری قطبها در جهان بهویژه طی نیم قرن گذشته، جستجوی تعریف جدیدی از تعاملات سازنده و مؤثر در روابط و همکاریهای منطقهای و شکلدهی به راهبرد توسعه ای در بخش جنوب غربی آسیا را ضروری نموده است. لذا ایران با درک شرایط جهانی برای همگرایی ، منطقه آسیای جنوب غربی را به عنوان حوزه تعامل منطقهای مورد تأکید قرار داده است. تشخیص موفقیت یا عدم موفقیت بلوک منطقهای احتمالی برای ایران در منطقه آسیای جنوب غربی هدف اصلی این مطالعه است. در این مطالعه، مدل جاذبه مبنای الگوسازی برای برآورد اثرات تجاری قرار گرفته است تا با استفاده از امکانات این مدل (اقتصادسنجی با روش داده های تابلویی ) برای دوره ی ۱۹۹۵ تغییرات تجارت بین کشورهای عضو احتمالی و بین کشورهای عضو با سایر ‐۲۰۰۶ کشورهای جهان مورد بررسی قرار گیرد . نتایج برآورد، پتانسیل تجاری کشور ایران و یکپارچگی اقتصادی کشورهای عضو بلوک منط قه آسیای جنوب غربی را در تجارت دوجانبه مقدار ۶۱ درصد نشان میدهد و بیان میکند، که حجم جریانات تجاری دوجانبه میان آنها افزایش مییابد. همچنین تخمین مدل بدون حضور ایران، همگراتر است و بلوک منطقهای تجارت بین اعضای بلوک را به میزان ۷۱ درصد افزایش خواهد داد.